Μια εγκεφαλική δυσλειτουργία, που στις ημέρες μας είναι ιάσιμη , ήταν το κοινό χαρακτηριστικό του Ιούλιου Καίσαρα, του Ντοστογιέφσκι και του Τσαϊκόφσκι. Και οι τρεις είχαν επιληψία, μια διαταραχή που εξακολουθεί να αποτελεί στίγμα και η οποία περιβάλλεται από το μύθο ότι «όταν παθαίνει κάποιος επιληπτική κρίση θα πρέπει να του τραβήξουμε τη γλώσσα προς τα έξω για να μη την καταπιεί!»Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Εκστρατείας για την ενημέρωση και την άρση των προκαταλήψεων σχετικά με επιληψία δύο ποδηλάτισσες ξεκίνησαν το πρωί της Παρασκευής (24 Ιουνίου) από τη Θεσσαλονίκη (Λευκό Πύργο) με τελικό προορισμό την Αθήνα.
Στις 26 Ιουνίου (12.30-14.30) πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση ανοιχτή για το κοινό, στο πλαίσιο της οποίας η επιληπτική γερμανίδα δικηγόρος και υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των ατόμων με επιληψία, Hannah Mathes , αναφέρθηκε στην αντιμετώπισή της και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην εύρεση εργασίας επειδή κοινοποίησε από το Facebook, το πρόβλημά της.
Ομιλήτριες στην ίδια εκδήλωση ήταν : η Thalia Valeta, από το Νοσοκομείο St Thomas της Αγγλίας και η Παναγιώτα Νασιοπούλου, νοσηλεύτρια επιληψίας στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία της Αθήνας.
Η επιληψία δεν είναι νόσος
H επιληψία δεν είναι νόσος, είναι μια εγκεφαλική διαταραχή που εμφανίζεται χωρίς διακρίσεις σε όλες τις φυλές και τα φύλα , σε όλες τις κοινωνικές τάξεις ανεξαρτήτως νοητικού επιπέδου, επισημαίνει ο παιδονευρολόγος και πρόεδρος του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου κατά της Επιληψίας, και της Ελληνικής Εθνικής Ένωσης κατά της Επιληψίας, Αναστάσιος Κοβάνης.
Ο ίδιος προσθέτει ότι η συχνότητα εμφάνισής της στο γενικό πληθυσμό είναι 1/100. Στην Ελλάδα ο αριθμός των ατόμων που εκδηλώνουν επιληψία υπολογίζεται στις 100.000 ενώ παγκοσμίως στα 50 εκατομμύρια. Δυστυχώς στον αναπτυσσόμενο κόσμο το 80% των περιπτώσεων δεν διαγιγνώσκεται.
«Η διάγνωση βασίζεται σε ποσοστό 80-85% στο ιστορικό του ατόμου που έχει εκδηλώσει κάποια κρίση ενώ οι εξετάσεις βοηθούν στην σωστή ταξινόμηση, στη σωστή θεραπεία και στη πρόγνωση. Δυστυχώς το 20-40% των παιδιών που παίρνουν αντιεπιληπτικά φάρμακα δεν έχουν επιληψία και έχει γίνει λάθος διάγνωση» τονίζει ο κ Κοβάνης.
Η επιληψία εκδηλώνεται σε ποσοστό 80% πριν από τα 20 έτη αλλά μπορεί να παρατηρηθεί σε υψηλά ποσοστά και σε ενήλικες και υπερήλικες λόγω άλλων συμβαμάτων (πχ εγκεφαλικών). «Το 70% αυτών που παίρνουν ένα φάρμακο ανταποκρίνεται στην φαρμακευτική αγωγή ενώ το ποσοστό αυτό ανεβαίνει πάνω από το 80% σε περίπτωση χρήσης δύο φαρμάκων και στο 85% με τη χρήση 3 φαρμάκων. Μόνο ένα 15% δεν ανταποκρίνεται στα φάρμακα και από αυτούς ένα ποσοστό 5-7% μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης της επιληπτογόνου εστίας από τον εγκέφαλο, από την οποία ξεκινά η δυσλειτουργία. Σε αυτές τις περιπτώσεις η επιληπτογόνος εστία εντοπίζεται με εγκεφαλογράφημα και μαγνητική τομογραφία» εξηγεί ο κ Κοβάνης.
Εναλλακτικές προσεγγίσεις στην περίπτωση που δεν αποδίδει η φαρμακευτική αγωγή είναι η κετογόνες δίαιτες (οι οποίες είναι πλούσιες σε λιπαρά, επαρκείς σε πρωτεϊνες και φτωχές σε υδατάνθρακες), και η χρήση ερεθιστή πνευμονογαστικού , μια σχετικά νέα μορφή θεραπείας που συνίσταται στον διαρκή ηλεκτρικό ερεθισμό του εγκεφάλου μέσω ενός ηλεκτροδίου που τοποθετείται στο πνευμονογαστρικό νεύρο (βρίσκεται στην περιοχή του τραχήλου) και είναι συνδεδεμένο με έναν ηλεκτρικό «βηματοδότη» ο οποίος τοποθετείται κάτω από το δέρμα στην άνω περιοχή του θώρακα.