• Το Γνωρίζατε;
  • Η μαζική παραγωγή ρολογιών ξεκίνησε στις Η.Π.Α. το 1860. Σήμερα, η παγκόσμια παραγωγή ξεπερνάει τα 500 εκατομμύρια ρολόγια ετησίως.

Γ.Μανιάτης: Δεν συζητάμε συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο

Συντονιστής: Agrafos

Άβαταρ μέλους
Agrafos
Γενικός Συντονιστής
Γενικός Συντονιστής
Χωρίς σύνδεση
Δημοσιεύσεις: 2932
Εγγραφή: Δευ 13 Ιούλ 2009, 02:53
Τοποθεσία: Αθήνα
Γένος:
Επικοινωνία:
Ελλάδα

Γ.Μανιάτης: Δεν συζητάμε συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο

Δημοσίευση από Agrafos »


«Τα ζητήματα περί συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο είναι έξω από οποιαδήποτε συζήτηση» τονίζει μιλώντας στη διαδικτυακή τηλεόραση του Αθηναϊκού –Μακεδονικού Πρακτορείου ο πρώην υπουργός και γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης. «Εμείς έχουμε το δίκαιο της θάλασσας με το μέρος μας. Οι χερσαίες και οι νησιωτικές περιοχές της χώρας μας έχουν τη δική τους αποκλειστική οικονομική ζώνη ,που προσδιορίζεται με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ίσων αποστάσεων. Είναι αυτό που το δίκαιο της θάλασσας μας δίνει και το οποίο εμείς χρησιμοποιούμε ως ισχυρό όπλο μας στις διαπραγματεύσεις με όλους τους γείτονες» τονίζει ο κ. Μανιάτης.

Αναφερόμενος στο θέμα του ορυκτού πλούτου της χώρας ο κ. Μανιάτης σημειώνει ότι «πρέπει να πιστέψουμε όλοι ότι η φύση η γεωγραφία μας προίκισε ως χώρα με πολύ πλούτο. Και ασφαλώς είναι οι υδρογονάνθρακες, αλλά είναι και ο υπόλοιπος ορυκτός πλούτος στη χερσαία Ελλάδα. Αρα, αν επενδύσουμε με υπευθυνότητα, σοβαρότητα, σταθερότητα και διακομματική συνεννόηση στους υδρογονάνθρακες και στις θαλάσσιες περιοχές και στις χερσαίες, μπορούμε να περιμένουμε να έχουμε έσοδα ως ελληνικό δημόσιο, τα οποία δεν τα είχαμε καν υπολογίσει πριν λίγα χρόνια».

Ο ορυκτός πλούτος είναι «κουμπαράς» για τις επόμενες γενιές υποστηρίζει ο Γιάννης Μανιάτης και τονίζει πως «ο ορυκτός πλούτος της χώρας, που πραγματικά αποτελεί μια μεγάλη προίκα και για τη σημερινή γενιά αλλά και τις επόμενες, ο ορυκτός μας πλούτος αποτελεί μια μεγάλη παρακαταθήκη για ένα μέλλον της χώρας που δεν θα στηρίζεται σε δανεικά».

Όσον αφορά το θέμα συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο με την Τουρκία ο πρώην υπουργός ήταν κατηγορηματικός. «Τον Αύγουστο του 2011 περάσαμε στον νόμο για τους υδρογονάνθρακες, που ψηφίστηκε από τη Βουλή το άρθρο 156 που λέει ότι και οι χερσαίες και οι νησιωτικές περιοχές της χώρας μας έχουν τη δική τους αποκλειστική οικονομική ζώνη, που προσδιορίζεται με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ίσων αποστάσεων. Είναι αυτό που το δίκαιο της θάλασασας μας δίνει και το οποίο εμείς χρησιμοποιούμε ως ισχυρό όπλο μας στις διαπραγματεύσεις με όλους τους γείτονες».

Σύμφωνα με τον κ.Μανιάτη η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου «που πολλές φορές δεν χρειαζόταν να συζητούν και δημόσια ορισμένα πράγματα –ας τα συζητούν μεταξύ τους οι πολιτικές δυνάμεις, γιατί θεωρώ ότι είναι τόσο σπουδαίο το ζήτημα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης –και πρέπει να σας πω ότι έχω μια βαθιά εμπιστοσύνη στους εμπειρογνώμονες του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και στους τρεις αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας και είμαι βέβαιος ότι τα πράγματα θα πάνε πολύ καλά».

Τέλος παρουσιάζοντας τις εκτιμήσεις του για το οικονομικό σκέλος της εκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου ο κ.Μανιάτης τόνισε:

«Εμείς έχουμε κάνει μια εκτίμηση ότι θεωρώντας ως μέση τιμή του βαρελιού του πετρελαίου τα 100 δολάρια που είναι περίπου η τιμή αυτό το χρονικό διάστημα, η Ελλάδα τα επόμενα 30 χρόνια μπορεί να προσμένει περίπου 150 δισ. ευρώ. Ολα αυτά τα χρήματα, έχουμε κάνει πρόταση -μια πρόταση νόμου που έχει γίνει αποδεκτή από την κυβέρνηση- να μην πάνε σε δαπάνες του δημοσίου, αλλά να διαμορφώσουμε έναν «κουμπαρά» που τον ονομάζουμε ταμείο κοινωνικής αλληλεγγύης γενεών, που, όπως και οι Νορβηγοί, θα χρησιμοποιήσουμε αυτό το ταμείο μόνο για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Θεωρούμε λοιπόν ότι είναι απαραίτητο όλα αυτά τα χρήματα να επενδυθούν για τις υπόλοιπες γενεές και ίσως ένα μικρό ποσοστό να μπορούσαμε να το επενδύσουμε σε θέματα έρευνας και τεχνολογίας, σε ζητήματα καινοτομίας, σε τομείς στήριξης της επιστήμης και της γνώσης, κυρίως σε νέα παιδιά, που ούτε υποτροφίες μπορούν να βρουν, ούτε οικονομική στήριξη από αλλού. Αρα, ο ορυκτός πλούτος είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να αυξήσουμε τα δημόσια έσοδα αλλά αυτό πρέπει να γίνει με ευλαβικό σεβασμό στην προστασία του περιβάλλοντος, την αειφορία και τη διαφύλαξη που μας έχει χαρίσει η φύση.
Ποτέ μην ρωτάς... την ηλικρινή άποψη ενός ενημερωμένου!!!!

Επιστροφή στο “Πολιτική”